ย้อนกลับไปเมื่อปี 2000 วันทนีย์ ศิริพัฒนานันทกูร ได้ร่วมเฉลิมฉลองวาระการเปลี่ยนผ่านของวัน เวลา
ที่กำลังจะก้าวผ่านจาก “ความเป็นอดีต” ไปสู่ “ความเป็นอนาคต” วันทนีย์ผลิตผลงานศิลปะมีชีวิต (Live Art)
ในรูปของเสื้อยืดปฏิทินตามวงโคจรของสุริยคติ จำนวน 366 ตัว ในขณะที่
(เกือบ) ทุกคนอาจมีการสวมซ้ำเรื่องราว
ของวันเก่าผ่านเสื้อผ้าที่สวมใส่
แต่สำหรับวันทนีย์ในปี 2000 ทุก ๆ วันของเธอเป็นการเริ่มต้นใหม่ด้วยเสื้อใหมที่ถูกผลิตขึ้นในวาระพิเศษ ที่พร้อมจะเปิดรับ บันทึก
เพื่อจดจำถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ด้วยเครื่องมือมีเดียใหม่ เช่น วิดีโอ
รีคอร์เดอร์ (Video Recorder)
ในปี 2012 ปีนี้ เป็นการครบรอบ 12 ปีของวาระพิเศษที่ถูกปิดทิ้งไว้ ผลงานชุด “(Dis)continuity” จึง เป็นทั้งภาพอดีต
ในปี 2012 ปีนี้ เป็นการครบรอบ 12 ปีของวาระพิเศษที่ถูกปิดทิ้งไว้ ผลงานชุด “(Dis)continuity” จึง เป็นทั้งภาพอดีต
ภาพของสิ่งที่เป็นอยู่ จนกระทั่งภาพสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น
โดยที่ในผลงานชิ้นนี้วันทนีย์พยายามชี้ให้เห็นว่า
แม้อดีตจะเป็นสิ่งที่ผ่านพ้นไปของทั้งปัจจุบัน และอนาคต
แต่สภาวะของห้วงเวลาทั้งสามส่วนนี้ก็มีสถานะล่องลอย
และเป็นอิสระเกินกว่าที่
จะตกอยู่ภายใต้อำนาจการจัดการและการกำหนดกฎเกณฑ์ของใครหรือสิ่งใด
ซึ่งดูราวกับว่ามีความต่อเนื่องเกี่ยวข้อง
แต่ในขณะเดียวกันก็ตัดขาดจากกันจนแทบไม่เห็นรอยต่อของความสัมพันธ์
สำหรับวันทนีย์ อดีตไม่ได้เป็นแค่ภาพความทรงจำสีเก่าจาง และอนาคตก็ไม่ได้เป็นภาพเห็นในปัจจุบันที่ลางเลือน
สำหรับวันทนีย์ อดีตไม่ได้เป็นแค่ภาพความทรงจำสีเก่าจาง และอนาคตก็ไม่ได้เป็นภาพเห็นในปัจจุบันที่ลางเลือน
หากแต่ทั้งคู่เป็นความคลุมเครือที่เต็มไปด้วยความน่าสงสัย
เส้นแบ่งของอดีตและอนาคตคือปัจจุบันใช่จริงหรือ?
อีกทั้งคุณค่าของชีวิต
อยู่ที่อดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต?
แน่นอนว่าคำถามเหล่านี้ศิลปินไม่ได้เฉพาะเจาะจง
ที่จะตั้งคำถามกับเพียงแค่ใน
วงการศิลปะ หากแต่หมายรวมที่จะตั้งคำถามกับผู้ชม และสังคมด้วยเช่นกัน
ร่วมรำลึกอดีต และวาดภาพอนาคตด้วยตัวคุณเองที่นิทรรศการ “(Dis)continuity”
15 กุมภาพันธ์ – 28 มีนาคม 2555
ศิลปิน : วันทนีย์ ศิริพัฒนานันทกูร